امروز “روز مردم” است؛ روز روابط عمومی

ارمان شرق- رسالت جامعه روابط عمومی در چنین وضعیتی، بازگشت به مردم و روابط عمومی مردمی است و مراقبت از گرایش یکسویه به سمت مدیریت و دوری از فراموش کردن گروههای اجتماعی مرتبط با سازمان؛ یادمان نرود که منطق روابط عمومی، تعامل با مردم است، نه تهدید، نه تطمیع و نه فریب، و ما باید به آن افتخار کنیم؛ این بُعد دموکراتیک و مردمی روابط عمومی که وقتی بر مدار اخلاق پیش می رود – که از ارکان روابط عمومی است – احترام بیشتری پیدا می کند و این همان منزلت و حرمت اجتماعی روابط عمومی را رقم می زند.

امروز “روز مردم” است؛ روز روابط عمومی
هوشمند سفیدی
رئیس خانه روابط عمومی ایران
امروز، روز مهمی است، روزی که اهمیت آن، متولیان فرهنگی کشور را متقاعد کرده است که آن را در تقویم رسمی کشور قرار دهند تا همگان وقتی چنین عنوانی را در تقویم رسمی کشور می بینند، حداقل از خود بپرسند، چرا روابط عمومی، و این روابط عمومی، چه اهمیتی دارد.
اگر ماهیت و کارکردهای روابط عمومی را مورد بررسی قرار دهیم، بی تردید، زادروز روابط عمومی از زمانی است که انسان وارد زندگی اجتماعی می شود و لازم می بیند روابط خود را با دیگران، سر و شکل و سامان دهد و ملاحظات مترتب بر آن را آگاهانه دنبال کند، اما روابط عمومی مدرن قدمتی ۱۰۹ ساله دارد، آنگاه که “ایوی لی” در سال ۱۹۰۶ میلادی، با صدور بیانیه ای، موجودیت آن اعلام کرد.
در کشور ما، روابط عمومی مدرن از سال ۱۳۱۷ در جریان تجدد رضاخانی و در راستای تسهیل اهداف فرهنگی او تحت عنوان اداره کل تبلیغات و انتشارات شکل می گیرد و در سال ۱۳۳۲ توسط کمپانی نفت ایران و انگلیس عنوان “روابط عمومی” را به خود می گیرد، علی رغم قدمت ۸۳ ساله این حرفه در ایران، هنوز ما فاقد روابط عمومی کارآمد و اثربخش هستیم، زیرا، حیات و ممات آن مثل سایر موضوعات حیاتی کشور، به ناف دولت بند است و با کارآمدی دولت های مختلف، دچار فراز و فرود می شود و هر دولتی، با قرائت خاص خود آن را پیش می برد.
نتیجه آنکه امروز روابط عمومی در مسیر قهقهرا حرکت می کند البته در عمل، گرچه در تئوری و نظریه، به لطف نویسندگان و تشکل های مدنی و آموزش دانشگاهی، در مسیر عکس حرکت می کند و در حال رشد و تعالی است.
از طرفی، امروز را باید “روز مردم” دانست؛ زیرا فلسفه روابط عمومی، خدمت به مردم است وتکریم انسان؛ لذا امروز را باید روز مردم دانست، اما آنچه که روابط عمومی دولتی ما امروز، بروز می دهد، نه خدمت به مردم، بلکه خدمت یک بعدی به مدیریت و بله قربان گویی به اوست.
رسالت جامعه روابط عمومی در چنین وضعیتی، بازگشت به مردم و روابط عمومی مردمی است و مراقبت از گرایش یکسویه به سمت مدیریت و دوری از فراموش کردن گروههای اجتماعی مرتبط با سازمان؛ یادمان نرود که منطق روابط عمومی، تعامل با مردم است، نه تهدید، نه تطمیع و نه فریب، و ما باید به آن افتخار کنیم؛ این بُعد دموکراتیک و مردمی روابط عمومی که وقتی بر مدار اخلاق پیش می رود – که از ارکان روابط عمومی است – احترام بیشتری پیدا می کند و این همان منزلت و حرمت اجتماعی روابط عمومی را رقم می زند.
با این امید که در “روز روابط عمومی”، بتوانیم گامی بلند و با نگاه انتقادی به آنچه داریم و آنچه می توانیم به دست آوریم، برداریم، این روز را به همه مردم تبریک می گوییم و آن را گرامی می داریم.