آیا جرقه‌های آتش جنگ بعد از اینکه موقتا به سمت اروپا (اوکراین)رفته است، دوباره به سرزمین‌های مورد علاقه‌اش یعنی کشورهای ما بازمی‌گردد؟چه بسا پاسخ به این پرسش آری باشد و چه بسا این جنگ بعد دینی به خود بگیرد؛ چرا که اسرائیل و دولتش شدیدا در بحران قرار دارند، اقدامات تحریک کننده  در اطراف مسجد الاقصی رو به افزایش است.اقدامات تحریک کننده اسرائیل شدت گرفته و ناراحتی مسکو از اسرائیل بیشتر شده است و واشنگتن به نظر نمی‌داند چه باید بکند.

علی رغم ارسال گسترده تسلیحات غربی به اوکراین و اعمال تحریم‌های شدید اقتصادی و مالی علیه مسکو اما نتایج نهایی ممکن است به نفع آمریکا نباشد. جنگ به مسئله مرگ و زندگی برای مسکو و واشنگتن تبدیل شده است و این امر اسرائیل را در تنگنا قرار داده است.

رئیس جمهور اوکراین که یهودی و دارای تابعیت اسرائیلی است، از اسرائیل  می‌خواهد که علیه مسکو و پوتین بایستد؛ اما تل اویو تلاش کرد میانه را بگیرد و با وجود اتحاد و ادغام استراتژیک با نهادهای قدرت در آمریکا، تل اویو به موضع‌گیری‌های دیپلماتیک همسو با تمایل آمریکا در محکوم کردن روسیه در سازمان ملل و ارائه کلاه خود و کمکهای بشردوستانه به پناهندگان اوکراینی اکتفا کرد. اما بعدا مشخص شد بدون آگاهی مسکو تسلیحاتی به کی یف ارائه شده است و این امر مسکو را به تشدید لحن علیه اسرائیل وادار کرد.

اما تل اویو احتمالا چندان در مسئله اتهام زنی علیه لاوروف مبنی بر یهودی ستیزی او متوقف نمی‌ماند. شاید به این علت که می‌خواهد توافق‌های امنیتی قبلی با مسکو درباره آزادی فعالیت در حریم هوایی سوریه برای هدف قرار دادن ایران و حزب الله ادامه یابد.

هم زمان به نظر می‌رسد توافق هسته‌ای با ایران پیچیده‌تر می‌شود. مذاکرات وین از زمان آغاز حمله نظامی روسیه به اوکراین متوقف شده است. ایران می‌پذیرد تنها سپاه قدس و نه تمام سپاه پاسداران در فهرست تحریم‌ها باقی بماند؛ اما واشنگتن به نظر تردید دارد.

جمهوری خواهان شدیدا از بایدن انتقاد می‌کنند و احیای توافق با ایران را اقدامی تروریستی می‌دانند که با منافع متحد اسرائیلی در تضاد است.

اسرئیل به نقشه‌ها و تداراکات خود برای حمله نظامی به ایران ادامه می‌دهد با این ادعا که نگران تولید قریب الوقوع بمب اتم از سوی ایران است و تلاش می‌کند واشنگتن را به اقدام نظامی علیه ایران بکشاند و از حمایت پایتخت‌های کشورهای حاشیه خلیح فارس برخوردار است.

درست است که تهران از تعویق امضای توافق هسته‌ای سرخورده است؛ اما چه بسا این اتفاق را شکستی دائمی نمی‌داند. روابط رو به رشدش با مسکو و پکن تاحدودی تحریم های آمریکا را جبران می‌کند و چه بسا بتواند صبر کند تا سرنوشت دولت بایدن و مواضع متزلزل آن روشن شود و بتواند بدون محدودیت به توسعه برنامه هسته ای خود ادامه دهد.

این کشور در تلاش است تنش‌های دیرینه خود با کشورهای حاشیه خلیج فارس و مشخصا با عربستان را از طریق «مذاکرات سایه» در بغداد و غیره و افزایش مدت زمان آتش بس در یمن کاهش دهد و قطب نما را به سمت اسرائیل تغییر جهت دهد و اسرئیل را به نابودی همه جانبه تهدید کند، اگر تل اویو به حمله به تاسیسات هسته ای ایران فکر کند.

در این میان مسئله قابل توجه این بود که تهران تصاویر جدیدی از انبارهای تسلیحاتی اتمی، بیولوژیکی و شیمیایی اسرائیل را از طریق دستگاه اطلاعات یک کشور اروپایی برای تل آویو ارسال کرد. به نظر می‌رسد این هشدار برای دولت در معرض سرنگونی اسرائیل شوکه کننده بود.

این درحالی است که تمامی اسرائیل خطر فزاینده‌ای را علیه موجودیت خود مشخصا از سوی تهران و گروه‌های مسلح متحد این کشور در شمال و جنوب و از طریق هشدار‌های صریح جنگ از سوی حسن نصرالله و یحیی سنوار احساس می‌کند.

سنوار وقوع جنگی را پیش‌بینی کرده بود که او آن را یک جنگ دینی منطقه ای همه جانبه می‌نامد. در این جنگ ایران با اسرائیل هم به صورت نیابتی و هم مستقیم رو در رو خواهد شد. این جنگ در انتظار همه ما است حتی اگر زمان آن به تاخیر افتد.
دیپلماسی ایرانی/منبع: القدس العربی/نویسنده: عبدالحلیم قندیل