تعداد کارگرانی که در سایت های جام جهانی جان باختند، ۶۵۰۰ کشته ذکر می شود، اما این طور نیست. ارزیابی رقم واقعی بسیار دشوار است.
نظرسنجی گاردین که در فوریه ۲۰۲۱ منتشر شد، ساکنان غیرقطری را پوشش میدهد که بین سالهای ۲۰۱۱ تا پایان سال ۲۰۲۰ در این کشور فوت کردهاند. روزنامه لندن طی این دوره ده ساله ۶۷۵۱ مورد مرگ کارگران را تایید کرد و به طور گذرا تصریح کرد که این تعداد را می توان به وضوح دست کم گرفت. مرگ و میرهای مربوط به ماه های آخر سال ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ نیز در داده های جمع آوری شده توسط گاردین لحاظ نشده است.
در بین علل این مرگ و میرها، «مرگ طبیعی» غالب است که ۷۰ درصد از علل ذکر شده برای کارگران هندی، نپالی یا بنگلادشی را نشان می دهد، سهمی که برای هندی ها به ۸۰ درصد می رسد، چرا که هیچ کالبد شکافی یا معاینه پزشکی برای تعیین علت واقعی مرگ انجام نمی شود.
نشریه گاردین پس از تحقیقات اولیه در مورد آمادگی قطر برای جام جهانی که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد، شرایط «کار اجباری، نوعی بردهداری مدرن» را که به مرگ دهها نفر در طول تابستان منجر شد، توصیف کرد.
قطر به شدت این ارقام را به چالش می کشد و تأیید می کند که فقط ۳۷ مورد مرگ در بین کارگران حاضر در محل های ساخت و ساز استادیوم ها روی داده که سه مورد مربوط به کار است و ۳۴ مورد دلایل دیگری دارند و ده مورد از آنها مربوط به مردان ۲۰ تا ۴۰ ساله است.
دولت قطر هر ساله آمار رسمی در این زمینه منتشر می کند. بر اساس این داده ها، ۱۲۴۱۲ مرد مهاجر بین سال های ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۰ جان خود را از دست دادند که تقریبا نیمی از آنها (۵۹۳۵) بین ۲۰ تا ۵۰ سال سن داشتند که نسبتاً جوان است. قطریها به گاردین گفتهاند که تعداد کشتهها متناسب با حجم جمعیت مهاجر است که توسط مقامات فاش نشده است، اما در سال ۲۰۲۰ حدود ۲.۵ میلیون نفر تخمین زده میشود که حدود ۳۳۰ هزار نفر قطری هستند.
در سال ۲۰۲۰، ۲۵٪ مردان مهاجری که در این کشور جان خود را از دست دادند بین ۲۰ تا ۴۰ سال سن داشتند، در حالی که همین گروه سنی نشان دهنده ۱۰٪ از مرگ و میر در بین مردان قطری ثبت شد. این شکاف در سال ۲۰۱۲ حتی بیشتر است، زمانی که افراد ۲۰ تا ۴۰ ساله تقریباً ۴۰ درصد از مرگ و میرمهاجران را تشکیل می دادند، در حالی که این رقم برای قطری ها ۱۲ درصد بود.
همین روند در بین افراد ۴۰ تا ۶۰ ساله مشاهده می شود. سهم آنها بین ۲۰ تا ۲۶ درصد در بین مرگ و میرهای قطری است، در حالی که بین ۳۵ تا ۴۲ درصد از مرگ و میر مهاجران را شامل می شود.
در سال ۲۰۲۰، افراد ۲۰ تا ۳۹ ساله ۱۰.۳ درصد از مرگ و میر مردان قطری و ۲۵ درصد از مرگ و میر مردان مهاجر را تشکیل می دهند.
در بین مردان ملیت قطری، اکثریت قریب به اتفاق مرگ و میرها دربین افراد بالای ۵۵ سال روی میدهد، اگرچه اقلیتی را در جمعیت نسبتاً جوان این کشور نشان دهند. اما میزان مرگ و میر مهاجران نیز متفاوت است: اکثریت مردگان زیر ۵۵ سال (حدود ۶۰ درصد) هستند و از هر ۵ مرده مهاجر، یک نفر بین ۳۵ تا ۴۴ سال سن دارد.
این مرگ و میرهای زیاد بیشترً به علت قرار گرفتن در معرض گرد و غبار و گرمای شدید آب و هوای خلیج فارس در بیشتر ایام سال است که کار در فضای باز را بسیار دشوار و برای سلامتی خطرناک می کند.
محققین پیش بینی می کنند با محافظت بهتر از کارگران در برابر گرما، می توان از حدود ۳۵ درصد ایست های قلبی کشنده جلوگیری کرد. مرگ و میر بارز ناشی از حوادث قلبی عروقی در فصول گرم به احتمال زیاد به علت استرس گرمای شدید است.
کارگران مهاجری که در معرض این گرما قرار میگیرند همچنین به آسیب کلیوی مزمن جدی مبتلا میشوند که بر مردانی که موقعیتهای شغلی را در صنعت ساخت و ساز اشغال میکنند تأثیر میگذارد.
منبع: لوموند / تحریریه دیپلماسی ایرانی/ نویسنده: گری داگورن، اریس دورو
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : ۰