صد البته کسی این نوع رفتار را تایید نمی‌کند، اما این‌قدر هم بی‌محابا نباید مردم را ملامت کرد. زندگی در ایران به شکل روزافزونی دشوار شده است. همین مردم در هوایی به‌شدت آلوده با تهیه بلیت‌هایی با مبالغ بالا راهی ورزشگاه آزادی شدند تا از تیم‌شان حمایت کنند. آنها انتظار چنین شکستی را نداشتند و در نهایت نسبت به آن واکنش احساسی نشان دادند. بله؛ شاید می‌شد از هوادار انتظار داشت با خویشتن‌داری بیشتری واکنش نشان بدهد، اما این به شرطی بود که بازیکنان و مربیان تیم هم چپ و راست قهر نکنند و به خاطر دیر دریافت کردن آپشن قراردادشان تمرینات را به حالت تعطیل در نیاورند.

اغلب این مردم از نظر مادی و رفاهی، در سطحی بسیار پایین‌تر از فوتبالیست‌های عزیزکرده زندگی می‌کنند. با این حال خود آقای بیرانوند در تابستان برای دریافت پول بیشتر حتی با استقلال هم وارد مذاکره شد و کام هواداران را تلخ کرد؛ بعد چطور انتظار دارید مردم نسبت به ۶ بازی بدون برد، حذف از آسیا و متزلزل شدن وضعیت تیم در لیگ سعه‌صدر داشته باشند و سخاوتمندانه برخورد کنند؟ به اضافه اینکه همه جای دنیا موقع کامیابی تیم‌های فوتبال «هورا» داریم و موقع ناکامی‌شان «هوار». کف زدن برای بازنده، یک اتفاق نادر است که قبلا در همین پرسپولیس هم رخ داده؛ از جمله پس از شکست پرسپولیس برابر کاشیما در فینال لیگ قهرمانان آسیا یا زمانی که این تیم در عین سزاواری قهرمان لیگ پانزدهم نشد. توقع‌تان را بیاورید پایین، بیشتر تلاش کنید و به پر و پای مردم نپیچید.