قلعه‌نویی همیشه از آن برنامه به تلخی یاد کرده و آن را چیزی شبیه «محاکمه» دانسته است. از همان جا به بعد، او به منتقد سرسخت فردوسی‌پور و برنامه نود تبدیل شد و هیچ فرصتی را برای کوبیدن عادل از دست نداد. با این حال کمتر کسی انتظار داشت این رویه، حتی چهار سال بعد از تعطیلی نود هم ادامه بیابد. قلعه‌نویی به تازگی در مصاحبه‌ای گفته: «قبلا یک برنامه تلویزیونی ضد ایرانی وجود داشت که غرق در خارجی‌ها بود. اختلاف ما در همین مساله عنوان شد که ما گفتیم توانمندی ایرانی‌ها را باور کنید.» با وجود همه اختلاف سلیقه‌ها، به نظر می‌رسد حداقل رسم فتوت و جوانمردی نباشد که شما یک برنامه مغضوب و تعطیل‌شده را هم مورد حمله قرار بدهی و به کسی طعنه و کنایه بزنی که بر خلاف اصول حرفه‌ای از کار برکنار شده است.

کینه امیر از عادل اما آنقدر قوی است که حتی به همین اصول ساده اخلاقی هم توجه نمی‌کند. بله؛ تردیدی نیست که فردوسی‌پور هم مثل هر انسان دیگری خطا و اشتباهات خاص خودش را داشت. صادقانه باید گفت حمایت افراطی از کارلوس کی‌روش هم یکی از همین اشتباهات بود، اما آیا می‌توان سال‌ها خدمت عادل به فوتبال و نگاه درست و دقیق او به بسیاری از مسائل را بابت همین اشتباهات نادیده گرفت؟‌ گیریم که فردوسی‌پور به قول شما «اجنبی‌پرست» بود و شایستگی ایرانی‌ها را نمی‌دید؛ شما به عنوان مهم‌ترین مربی این کشور که همیشه هم تیم‌های ثروتمند در اختیارتان بوده، چه موفقیت‌های بین‌المللی و بزرگی کسب کردید که دهان عادل و بقیه منتقدان را ببندد؟ آیا جز این است که بعد از این همه سال، مهم‌ترین افتخار بین‌المللی آقای قلعه‌نویی یک دوره صعود به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان آسیا است؟ حتی در فوتبال باشگاهی داخلی هم یک دهه است که موفقیت‌های قبلی تکرار نمی‌شود. حداقل این چند ماه را صبر کنید، اگر قهرمان جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳ شدید به فردوسی‌پور و بقیه یورش ببرید.

عادل متهم است به اینکه از مربیان خارجی حمایت می‌کرده. مهم‌ترین مربیان خارجی تیم ملی در این دو دهه، کارلوس کی‌روش و برانکو ایوانکوویچ بوده‌اند. جالب است که در همین مراسم قرعه‌کشی جام ملت‌ها، قلعه‌نویی سه روز دنبال کی‌روش می‌گشت تا از او بابت زحماتش تشکر کند و البته جمله مشهورش در مورد ایوانکوویچ هم این است: «مسلمان واقعی یعنی برانکو.» خوب است که شما اجنبی‌پرست نیستید استاد!