زندگی
یافتن رابطه‌هاست
و رسیدن به شعوری یکدست
تا نیاز نارنج
سرخی سیب
تا بوییدن گل
خراش خار
تا که دست چین نشود
فهمیدن
تا که زندان نشود باورها
«ناهید عباسی»

انسان اولیه، در آن روزگاران دور دور، شیوه‌های ارتباطی چندان متفاوتی نسبت به حیوانات نداشت. رفته رفته و به مرور زمان، انسان قابلیت‌های خویش را شناخت و به تدریج، آنها را به کار گرفت و رشد کرد.

برقراری ارتباط را یاد بگیریم

سیر تاریخی ارتباط انسان‌ها
در ابتدا، انسان از اصوات و حرکت‌های محدودی برای بروز احساسات و منظور خویش استفاده می‌کرد و کم‌کم یاد گرفت چگونه، داستان شکار کردن‌هایش را روی دیوار غاری که زندگی می‌کرد، نقاشی کند.
گذشت و گذشت تا انسان، حروف الفبا را اختراع کرد و علاوه بر گفتن، با نوشتن هم توانست با دیگران ارتباط برقرار کند و پس از اختراع چاپ بود که موفق شد گستره ارتباط و انتقال حرف‌ها و فکرها و دانش خود را، تا دوردست‌ها گسترش دهد.
این روند، با گسترش جوامع و شهرها و ارتباطات و وسایل ارتباطی جدید، کار را به جایی رسانده است که زندگی امروزه، بدون آگاهی از مهارت‌های ارتباطی و چگونگی برقراری ارتباط مناسب و بادوام، بسیار دشوار خواهد بود.

انسان امروزی و مشکل ارتباطی
انسان امروزی، هر روز که از خواب برمی‌خیزد بیشترین زمان خود را در ارتباط با همسر، فرزندان، همکاران و دوستان و همشهریان خود می‌گذراند. همین زمان زیادی که هر انسان برای ارتباط با دیگران صرف می‌کند ضرورت کسب مهارت‌های ارتباطی لازم نظیر چگونه صحبت کردن و چگونه گوش کردن به دیگران را یادآور می‌شود و در عمل نیز، مشاهده می‌شود افرادی که مهارت‌های ارتباطی را به خوبی فرا نگرفته باشند در عرصه‌های مختلف کاری و خانوادگی خود، دچار مشکلات فراوانی می‌شوند؛ زوج‌ها، نمی‌توانند به رابطه‌ای عمیق و کیفی در زندگی خویش برسند. دوستان، نمی‌توانند از یک رابطه دوستی صمیمی و نزدیک، لذت ببرند و بسیاری هم، نمی‌توانند از طریق برقراری ارتباط مناسب با اطرافیان یا مراجعان خویش، زندگی کاری موفقی را برای خویش ایجاد نمایند.
همین عوارض و نابسامانی‌هایی که اشاره شد در برخی مواقع، آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی فراوان و فجایعی مانند قتل‌ها و آزارهای مختلف در سطح خانواده و جامعه را رقم می‌زند که اگر به عنوان یک تلنگر و هشدار جدی به آن نگاه نشود پایه‌های سلامت روانی و اجتماعی جامعه را به خطر خواهد انداخت.

ضرورت آموزش‌های ارتباطی
در بسیاری از کشورها، با درک ضرورت توجه به نقش مهارت‌های ارتباطی در سلامت اجتماعی و کاهش آسیب‌های گوناگون رفتاری شهروندان، تلاش کرده‌اند آموزش «هنر برقراری ارتباط» را در سرلوحه برنامه‌های خویش قرار دهند و با هدف نهادینه شدن این امر، ضمن تهیه کتاب‌های درسی مناسب، نوجوانان و جوانان را آموزش می‌دهند تا آنان در سنین بالاتر، از سلامت رفتاری و ارتباطی بهتر و بالاتری برخوردار شوند.
از این رو، انتظار می‌رود وزارت آموزش و پرورش، تشکل های روابط عمومی ایران، انجمن اولیا و مربیان، مطبوعات، صدا و سیما و مجموعه رسانه گروهی، این مهم را با جدیت دنبال نمایند و با برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری مناسب و استفاده از توان کارشناسان مبرز عرصه ارتباطات و آموزش و پرورش، نسل جوان کشور را آشنا به این مهارت‌های ضروری نمایند تا بتوانند در آینده، زندگی سالم‌تر، کم‌تنش‌تر و سرشار از رابطه‌های سالم و غنی و ماندگار داشته باشند./دنیای اقتصاد-منوچهر – محمد شمیرانی