امیر دبیری مهر

آرمان امروز : جنایات اسراییل در غزه را دست کم نگیریم …۲۰ هزار کشته در حدود دو ماه در حالی که نام و هویت یک نفر را نمی دانیم…با یک جنایت مبهم و تاریک مواجه هستیم . امپراتوری رسانه ای توجیه گر این جنایت ، نمی گذارند روی عمق جنایت و ابعاد آن  تمرکز کنیم . هر چه مقتولین و کشته شدگان بی گناه این فاجعه گمنام تر و بی داستان تر باشند بهتر می شود به آدم کشی ادامه داد .

چند روز یکبار هم داستانکی درباره اسراییلی ها می سازند که داستان بزرگ،  بی قهرمان و مظلوم نباشد. اما این بار قهرمانان ! و مظلومین ! اسراییلی نام و خانواده و هویت و عکس و فیلم و روایت دارند .

مضحکترین بعد ماجرا این است که حمله کنندگان حماسی در این ماجرا کمترین آسیب را متحمل شدند و کودکان و زنان و بی گناهان تاوان عملیات آنها را می دهند و اینقدر که  جانیان نتانیاهو سیرت چنگ و دندان نشان می دهند بازماندگان قربانیان طوفان الاقصی زجه نمی زنند.

این ائتلاف نظامی و تبلیغاتی و سیاسی بی رحم جهانی می خواهد به جهان نشان دهد هر کاری اگر تایید آن ها را داشته باشد مشروع و شدنی است و مانعی را تحمل نمی کند.

ببینید حتی موضع به حق آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل را هم تحمل نمی کنند و خواهان برکناری او شدند.

می خواهند این نسل کشی آشکار را با استمرار آن ، عادی سازی کنند. به همه اعتراضات و تظاهرات میلیونی در اروپا دهن کجی کردند. کشورهای بی قدرت و نفوذ اسلامی بویژه سران آن ها را به هیچ گرفتند و خوب می دانند که اینها نه اخلاص دارند نه امکان کاری.  کار این دولت های پر مدعا و بی خاصیت به جایی رسیده که حتی نتوانستند یک راهپیمایی با شکوه واقعا مردمی را ساماندهی کنند.

نه ریاض خروشید نه تهران نه قاهره . به باور افکار عمومی، این دولتها  به حقوق و منافع مردم کشورهای خودشان بی اعتنا هستند  و حق سینه چاکی برای مردم فلسطین ندارند.

بدون هیچ اغراقی تاریخ بشریت و تاریخ روابط بین الملل و حقوق بشر به دو مقطع قبل از ۷ اکتبر۲۰۲۳ و بعد از آن قابل تقسیم است .  بعد از ۷ اکتبر آغاز نظم جدیدی است به نام بی نظمی به ضرر ضعفا و نظم به نفع اقویای  بی رحم.

این نسل کشی در غزه هر وقت زورگویان اراده کنند و تصمیم بگیرند تمام می شود . اسراییل به دنبال محو فلسطین و فلسطینیان است .

می خواهد کاری کند فلسطینی ها در غزه و کرانه باختری بین مردن و کوچ کردن ، دومی را انتخاب کنند. اما معلوم نیست متحدین آن حاضر به پرداخت همه هزینه های این طرح شوم باشند.

به هر حال این پایان ، آغاز دوران جدیدی از نظام و روابط بین‌الملل است که بسیاری از مفاهیم به بازنگری و بازاندیشی نیاز دارد.

انسان با تهدید و فرصت زنده است  انسانها زین پس و در این جهان وحشتناک به تکرار احتمالی روزهای پس از هفت اکتبر می اندیشند .

جهان بی پناه، جهان زورگویی، جهان آدم کشی ،جهانی که قانون  و نظم تحمیلی آن تامین کننده نفع و سود قدرتهای زورگوی جهانی است.

این تصویر خوفناک در انسان بعد از هفت اکتبر ترس و اضطراب و نگرانی ایجاد می کند و این همه نگرانی برای انسانی که به بقا می اندیشد رفتارهای غیر قابل پیش بینی می سازد و این رفتارها جهانی غیر قابل پیش بینی ایجاد می کند.