تقی آزاد ارمکی، عضو هیأت علمی دانشگاه تهران، نیز در این نشست گفت: در ایران با یک اتفاق مهم رو به رو هستیم و آن «تعارض با میراث معاصر جامعه ایرانی» است. من خیلی محکم نمی‌گویم که غرب این کار را می‌کند؛ من اعتقاد ندارم که غرب ستیز با میراث ایران معاصر را ایجاد کرده است غرب منفعتش را می‌برد ولی این ما هستیم که در موضع نقد قرار گرفته‌ایم و یکی از علت‌های خیلی ساده روان‌شناختی‌اش خستگی از شرایط است. ما از وضعیت موجود خسته شده‌ایم و به همین دلیل تنها راه را در اعتراض و نقد قرار داده‌ایم.

آزاد ارمکی یادآور شد: ما به بی‌اعتنایی و اعتراض به میراث معاصر رسیده‌ایم و این تبدیل به یک آفت شده که جان تفکر، نظام اجتماعی، سیاسی و فرهنگی ما را به چالش بنیادی کشیده است. من نمی‌گویم راه‌حلش به این سادگی است که به اندیشه حضرت امام برگردیم؛ یا اینکه کاملا از آنچه کرده‌ایم دفاع کنیم. چون خودش در بر دارنده مجموعه‌ای از چالش‌ها و مشکلات هم بوده است. بلکه راه‌حلش بازاندیشی است؛ یعنی ما باید بازاندیشی داشته باشیم، در باب اندیشه حضرت امام و تجربه ۱۰۰ ساله‌ای که حضرت امام بیش از همه در آن حضور داشته است.

وی تأکید کرد: تا بازاندیشی در دستور کار ما قرار نگیرد، سه حوزه خستگی، ناکارآمدی و تعطیلی حوزه اندیشه لاجرم ما را به یک نوع فرسودگی بنیادین و انحطاط اندیشه و فرهنگ خواهد برد. پس در این صورت ما نیازمند به یک بازاندیشی تمام عیار در باب کلیت دوره معاصر هستیم. اولین ویژگی این بازاندیشی، احترام به تجربه ۱۰۰ سال اخیر است؛ به نظر من هیچ کس حق خارج کردن خودش از صحنه را ندارد، ما همه در این میدان بوده‌ایم و باید مسئولیت کارهایی که کرده‌ایم را بپذیریم. به نظر من نمی‌شود از این عبور کرد و پناهنده شد و هیچ پاسخی به هیچ چیزی نداد. باید برگردیم و تجربه متکثر هزار حادثه‌ساز را مورد تأمل قرار بدهیم./جماران