روزنامه ایران نوشت:موضع اصولی همواره به معنای آرایش تهاجمی گرفتن به هرگونه اظهارنظری بی‌آنکه زمینه و پیشینه و گوینده آن سخن را بشناسیم نیست. موضع اصولی، نیازمند سنجیدگی است. این سنجیدگی در نسبت با نخبگان و اهالی هنر ضرورتی مضاعف دارد. رواداری نه به معنای تسامح و کوتاه آمدن از ارزش‌ها بل به معنای تحمل

آرمان شرق-گروه جامعه:مجید مظفری گفت: تلویزیون خانه ما نیست. تلویزیون خانه افرادی است که هر چهار ـ پنج سال یک‌بار عوض می‌شوند، پس نمی‌تواند خانه ما باشد. وضعیت تلویزیون به‌گونه‌ای شده و مشکلاتی پیش می‌آید که اگر آدم بیکار باشد بهتر است. اینکه مدتی است نیستم، دلیلش این است که متاسفانه تلویزیون بابت دستمزد هنرمندان مسوولیتی ندارد. من سال ۹۸ سریالی با عنوان «ایلدا» برای تلویزیون داشتم که با تهیه‌کننده قرارداد بستم و هنوز هم با من تسویه حساب نکرده‌اند!

آرمان شرق- هوتن شکیبا و پریناز ایزدیار که هر دو در سال‌های اخیر سیمرغ جشنواره را تصاحب کرده‌اند در این فیلم زوج موفقی را تشکیل داده و بده و بستان خوبی دارند. در سکانس پایانی که آرزوهایشان را تحقق می‌بخشند هر دو درخشان ظاهر شده‌اند. آنها معجزه عشق را به نمایش می‌گذارند که می‌تواند هر جهنمی را به بهشت بدل کند.

آرمان شرق-خیلی دلم می‌خواست که یک دنیای تازه‌ای را تجربه کنم و خیلی شخصی به سراغ این قضیه رفتم، همیشه گویش و زبان ترکی را دوست داشتم و خیلی از لحاظ شنیداری برایم جالب بود. البته مناطق دیگر را مثل کردستان، شمال و جنوب بررسی کردم؛ اما احساس کردم اشعار و نحوه تغزلی بودن و سازهای آن منطقه باعث شد که دلم بخواهد در خطه آذربایجان فیلمم را بسازم. حالا پس از ساخت فیلم و در مقطع اکران خیلی خوشحالم که فیلم در نمایش‌های مختلفی که داشته مردم آذری‌زبان فیلم را دوست دارند.

آرمان شرق- اعتقاد دارم هنرمند،یا اساسا هیچ هنری بدون انعکاس درد و رنج بر دل نمی‌نشیند و خود هنرمند هم باید این تجارب را گذرانده باشد تا اینکه بتواند دغدغه خود را با مخاطب در میان بگذارد. هرکسی که از درد و رنجش برای من صحبت کند و این موضوعات را با من در میان بگذارد برای من ابعاد ویژه‌ای از شخصیتش را وا گو می‌کند که بسیار زیبا و دلپذیر است و اتفاقا این موضوع را در قدرت آدم ها می‌بینم که مشکلات‌شان را با من درمیان بگذارند. وقتی کتابی می‌خوانم که از درد ورنج با من سخن می‌گوید آن شخصیت را ضعیف نمی‌بینم بلکه قوی و پیچیده می دانم

آرمان شرق- همچنان در صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران؛ تلویزیون و رادیو، ممنوع‌الحضورم اما در سینما، تئاتر و شبکه نمایش خانگی نه. البته که خودم هم دلیل این اتفاق را نمی‌فهمم چراکه حتی اگر اشتباهی هم کرده باشم، تاوانش را پس داده‌ام.

آرمان شرق- من دیگر بابت این همه هجمه، بداخلاقی و قضاوت نسبت به خودم خسته شدم. من آدمی مذهبی هستم و اینکه مذهبی‌ها متوجه نشدند که من چه می‌کنم و چه می‌گویم برایم بسیار غم‌انگیز است. فکر می کنم یا باید کوتاه بیایم و یا شاید باید این کار را کنار بگذارم و از این به بعد هم با لباس به استخر بروم!

آرمان شرق-حکومت و مخالفین حکومت با رانت و جایزه دنبال هنرمند ساختن هستند اما هنرمند، با هنر خودش ساخته می‌شود، باید خودش جوهر داشته باشد تا آن جایزه‌ها او را بنمایاند و بی‌مایه، فطیر است.

آرمان شرق- کسانی که از نزدیک مرا می‌‌شناسند می‌‌دانند همیشه عاشق زندگی در میان این مردم و فیلم ساختن برایشان بوده‌‌ام، با آن که امکان کار و زندگی در هر جای دیگر از دنیا و به دور از حاشیه‌‌ها را داشته‌ام. اما گویی این بار تلاشی گسترده از هر سوی در کار است تا این عشق و امید به سمت دلسردی برود، تعدادی با نشر خاطره‌‌های تحریف‌شده و جعلی، عده‌‌ای دیگر با تهمت و ادعاهای خلاف واقع، برخی هم با انتساب من به حکومت.

آرمان شرق- بسیاری از متولدان دهه ۵۰ و ۶۰ بازی رامین پرچمی را در چندین اثر خاطره‌ساز به یاد دارند اما او هم مانند بسیاری از همکاران خود، کم‌توجهی و بی‌رحمی فضای هنری را تجربه کرده و این چنین است که چند سالی است حضورش کمرنگ بوده و گاهی هم به دلیل بعضی مشکلات از جمله مشکلات مالی، طعم زندان را هم چشیده است.