انتقاد از طرح صیانت از مردم در برابر حیوانات خانگی: حق دخالت در سبک زندگی مردم را ندارید

مجلس اخیرا طرحی را برای جریمه و برخورد با کسانی که با حیوانات در ملإ عام معاشرت دارند، در دست بررسی و تصویب دارد.

برخورد این مجلس در پاره ای از موضوعات یادآور برخوردهای از بالا به پایین و پادگانی است و این البته محصول نظارت استصوابی و مهندسی شورای نگهبان است که بسیاری از نامزدهای متخصص و تحصیلکرده را از گردونه انتخاب حذف و زمینه را برای رای آوری تعداد زیادی که سابقه نظامی داشتند و طبعا در امور سیاسی و اجتماعی و دینی و اقتصادی تخصصی نداشتند، با آرایی بسیار اندک فراهم کرد.

اعضای چنین مجلسی جامعه را به مثابه پادگانی با سربازان تحت امر و گوش به فرمان می بینند که باید اوامر آنان را بدون درنگ اطاعت کنند.

اکنون این مجلس با چنین شاکله ای حق خود دانسته است تا بر خلاف احکام خداوند و بر خلاف ماهیت غیر الزامی و غیر اکراهی دین و عقیده که در دهها آیه قرآنی از آن یاد شده و پیامبر را از هر گونه تحمیل عقیده و عبادت و سبک زندگی و دخالت در زندگی شخصی مردم بازداشته است، طرحی را برای تصویب آماده کند که نگهداری و معاشرت با حیوانات خانگی و غیر خانگی را به حیطه جرائم برده و شهروندان را جریمه و مجازات کند.

طراحان چنین طرحی نه از احکام دین اطلاع کافی دارند و نه از اجتماع و نه از آیین حکمرانی و مردم داری و نه از تجربه دم دستی سال‌های پس از انقلاب در باب مبارزه با ویدئو و ماهواره و گشت ارشاد.

در باره این طرح نکات زیر قابل ذکر است:

۱. هیچ پیامبر و حاکم اسلامی حق تحمیل عقیده و نوع حکومت و سبک زندگی را بر جامعه ندارد و وظیفه اش منحصر به ابلاغ سنجیده، عقلانی و انسانی دین است.

۲. مردم در انتخاب دین و عقیده و سبک زندگی آزادند و اگر در این امور حقیقت برایشان واضح و روشن شود و به اصطلاح حجت تمام شود اما از سر عناد و انکار بر آیند، باید در قیامت در برابر خداوند پاسخگوی انتخاب خود باشند اما کسی در دنیا حق بازخواست و مجازات و بی احترامی و تضییع حق شهروندی آنها را ندارد.

۳. آنچه خط قرمز است تجاوز به حقوق دیگران و آزار و اذیت دیگران و نقض عفت عمومی (مثلا عریانی یا زنا در ملا عام و مواردی از این دست) است و در این موارد هم باید بر اساس روندی دموکراتیک، قانونگذاری شده و قانون اجرا شود.

۴. حفظ و معاشرت با هیچ حیوانی شرعا حرام نیست و بلکه در مواردی مانند گربه و کبوتر و … مستحب است. آنچه در مورد نجاست سگ مطرح است امری اعتقادی است که کسی را نمی توان به رعایت آن اجبار کرد.

۵. بله به حکم عقل و شرع و عرف حیوان داری نباید موجب آزار و اذیت دیگران شود. مثلا ساکن یک مجموعه آپارتمانی اگر سگ داری اش برای ساکن یا ساکنانی از آن مجموعه مزاحمت ایجاد کند و مثلا کسانی را که قائل به نجاست سگ هستند به دردسر بیاندازد، موظف است رفع مزاحمت کند.

۶. گیریم که حیوان داری و سگ داری امری کاملا غربی و فرضا موجب کاهش فرزند آوری است. این امر در حیطه عقیده و سبک زندگی است که حکومت حق اجبار و تحمیل و جرم انگاری آن را ندارد و تنها می تواند انگاره فرهنگی و عقیدتی و سبک زندگی ای را که درست و دینی و ملی می داند، ابلاغ و تبلیغ کرده و مردم را جلب و جذب خود کند. همین. حتی حق کوچکترین اهانت و تحقیر شهروندان را بابت عقاید و سبک زندگی شان ندارد. شهروندان متدین نیز اگر به هموطنان دگر اندیش خود اهانت کنند مرتکب گناه و نقض قانون شده اند.

۷. چهل سال دو قطبی سازی جامعه و شقه شقه کردن مردم کافی است. ایران زخمی نادانی ها، بی تجربگی ها، ضعف حکمرانی و مقدس انگاری نظام سیاسی پس از انقلاب است که هم به دنیای مردم آسیب رسانده و هم دین آنان را دستخوش انواع شبهه و اشکال و ادبار کرده است.

مسئولان نظام بیایند برای نجات و حفظ ایران از وضعیت کنونی، طرحی نو برای اداره جامعه در اندازند و کابوس فروپاشی و ویرانی مطلق را از اذهان ایرانیان بویژه نخبگان و سیاست دانان و جامعه شناسان و دین مداران زمان شناس و خردمند بزدایند./خبرانلاین-مهدی نصیری