آزادی یا تعصب؟

پیش‌تر در مقاله‌ای به بیان تقابل دو نوع نگرش تعصب‌آمیز که درخصوص درج کاریکاتور موهن به ساحت پیامبر اسلام از یک سو و اقدام خشونت‌آمیز تلافی‌جویانه شکل گرفته بود، پرداختیم و نشان دادیم این تحقیرها و توهین‌ها به باورها و حق مسلم مسلمانان و نیز اقداماتی از قبیل‌ آنچه‌ شش سال پیش در جریان حمله خونین به دفتر روزنامه شارلی ابدو و اکنون یعنی قتل معلم فرانسوی به‌خاطر نشان‌دادن کاریکاتورهای مشابه به دانش‌آموزان برای تمرین رواداری اتفاق افتاد، دو روی یک سکه‌اند که چرخه تعصب و خشونت را تشدید کرده‌اند. آنچه این قلم را به بیان دوباره این دوگانه واداشت، اظهارات مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه است که درست در جهت تشدید این چرخه معیوب ارزیابی می‌شود که هیچ ارتباطی با مقوله آزادی ندارد.

آیا از خود پرسیده‌اید که چرا در ایامی که منتسب به پیامبر گرامی اسلام است، چه تولد یا رحلت ایشان، در فرانسه تمرین آزادی و رواداری با چاشنی اهانت به آن حضرت برگزار می‌شود؟ چرا درس آزادی و رواداری با نقد مقولاتی نظیر هولوکاست هیچ نسبتی ندارد؟ذکر خاطره‌ای شاید جالب باشد.صاحب این قلم در اوایل دهه ۸۰ پس از آنکه دولت معجزه هزاره سوم روی کار آمد، از وزارت ارشاد مأمور به خدمت در بخش ارتباطات شرکت ایران‌خودرو شدم. یکی از کارهایی که به بنده واگذار شد، مدیریت امور ارتباطی پروژه ۲۰۶ آریان (اس‌دی/ سدان) بود. جالب است بدانید که طرف فرانسوی، یعنی شرکت پژو، به‌عنوان شریک تجاری ایران‌خودرو به‌هیچ‌وجه نام آریان را برای این خودرو نپذیرفت؛ زیرا این نام را یادآور عنصر یهودی‌ستیزی در فرهنگ اروپایی می‌دانست!/شزق-مهرنوش جعفری