مصاحبه گلخانه‌ای؟!

در ۱۰۰ روزگی دولت سیزدهم آقای رییسی یک‌بار دیگر بر صفحه تلویزیون ظاهر شد و در مصاحبه‌ای که قاعدتا سوالاتش از پیش تعیین شده و قابل تغییر هم نیست، شرکت کرد. رییس‌جمهورتقریبا هیچ حرف غیرقابل انتظاری نگفت و در بر این پاشنه چرخید که دولت سیزدهم چه عملکرد خوبی دارد و چه اراده‌ها و ایده‌های تابانی برای آینده دارد و البته که دولت دوازدهم چه بسیار بد و بی‌تدبیر بوده است و الی آخر. اگر چشم‌تان را ببندید و ۸سال پیش همین روزها را در ذهن‌تان تصور کنید آقای حسن روحانی را می‌بینید که همین حرف‌ها را می‌زند، همین وعده‌ها را می‌دهد و همین نسبت‌ها را به دولت پیش از خود منتسب می‌کند. حتی اگر در ذهن‌تان به ۱۶سال قبل هم برگردید همین صحنه تکراری را خواهید دید و همین صدایی را خواهید شنید که دیشب شنیدید. روسای قوا اگر باور دارند که باید با مردم حرف بزنند و اگر آن‌گونه که آقای رییسی می‌گوید خودش را رییس‌جمهور همه می‌داند، جای پاسخ دادن به سوالات را نباید در تلویزیون قرار دهد، آن هم در برابر مجری رسانه‌ای که منحصرا حکومتی است. او اگر رییس‌جمهور همه است باید در جمع رسانه‌های متعدد اعم از موافق و منتقد و خبرنگاران خارجی قرار گیرد و خود را در معرض چالش قرار دهد. از این جهت روسای جمهور پیشین همگی کارنامه قابل ارایه‌ای دارند و چه خوب است رییس دولت سیزدهم نیز همان راه را طی کند. اگر مشاوران آقای رییسی او را از پاسخگویی به رسانه‌های مختلف نهی می‌کنند در واقع ضعف خودشان را می‌پوشانند. آقای رییسی از ژست مردم‌دارانه قابل ‌قبولی برخوردار است و اگر در برابر پرسش‌های خبرنگاران محک بخورد برای ۴ سال آینده (و چه بسا ۸سال) بتواند در برابر افکار عمومی، کاملا قابل مقایسه و حتی برتر از اسلاف خود باشد.

تدارک مصاحبه‌های گلخانه‌ای برای رییس قوه مجریه، اگر چه او را از گزند آفتاب و باران و باد رسانه‌ها محفوظ می‌دارد، اما به همان اندازه آسیب‌پذیرش می‌کند و چه بسا در برابر یک نسیم کوچک رسانه‌ای که ناگهان از پنجره‌ای بوزد او را دچار زکام کند!/اعتماد-محمد مهاجری