موضوعی که مدت‌هاست توجه مرا به خود جلب کرده و در خصوص آن به تحقیق و پژوهش می‌پردازم، بحث اخلاق در حوزه سیاست و فعالیت‌های تشکیلاتی است. بعد از ۴۰سال فعالیت‌های سیاسی و تشکیلاتی، امروز به این نتیجه رسیده‌ام که بیشتر مشکلاتی که احزاب سیاسی ایرانی با آن دست به گریبان هستند، مرتبط با گزاره‌ای است که می‌توان آن را ذیل پرونده اخلاق سیاسی دسته بندی کرد. واقعیتی که هم در دین مبین اسلام و هم در دانش بشری و کتب عالمان و متفکران منعکس شده است.از منظر علمی در خصوص اخلاق سیاسی دو نگرش کلی وجود دارد. برخی افراد و جریانات، سیاست را بر اخلاق ارجح می‌دانند و برخی دیگر نیز، اخلاق را بر امر سیاسی دارای اولویت ارزیابی می‌کنند. جریاناتی که سیاست را بر اخلاف ارجح می‌دانند، رویکردهای ماکیاولیستی دارند و از منظر آنها «هدف، وسیله را توجیه می‌کند.»این دسته از گروه‌های فکری معتقدند که سیاست برای سودمندی نباید هیچ مانع و بایدی را مورد توجه قرار دهد و اخلاق را مانعی برای سودمندی امر سیاست تلقی می‌کنند. در مقابل این دسته از افراد، گروه دیگری نیز هستند که اخلاق و رفتارهای انسانی را مقدم بر سیاست (و هر گزاره دیگری) می‌دانند. ریشه اصلی این تفکرات را در متون مذهبی به عینه می‌توان ردیابی کرد. در رویکردهای دینی، هر امری که انسان و جوامع بشری را از اخلاق انسانی و رفتار متعالی دور کند، باید کنار گذاشته شود.

چهره‌ای مانند مولا علی (ع) اساس رفتارهای سیاسی را توام با اخلاق و رفتار متعالی می‌داند و عدول از آن را باعث انحراف سیاست مدار و جامعه می‌داند و جان خود را بر سر اخلاق می‌نهد. در میان متفکران غربی نیز چهره‌هایی چون ارسطو (در عهد باستان) و کانت (در دوران جدید)، اخلاق را اصل دانسته و آن را به هیچ‌وجه منفک از سیاست نمی‌دانند. با عبور از این مفاهیم آکادمیک باید توجه داشت که اساس انقلاب اسلامی سال۵۷ نیز تلاش برای دستیابی به جامعه‌ای اخلاق مدار و هنجار بود. در شرایطی که در رژیم گذشته مردم در اغلب حوزه‌هایی اجتماعی، فرهنگی، ارتباطی و…دارای آزادی‌هایی بودند، موضوعی که باعث شد، مردم ایران جذب اندیشه‌های امام خمینی (ره) شوند، مشی، روش و آموزه‌هایی بود که امام (ره) در خصوص موضوعاتی چون اخلاق، عدالت، رشد، توسعه و رفاه ارایه می‌کردند.شخص امام (ره) اخلاق را مقدم بر امر سیاست می‌دانستند و همواره سیاست‌گذاران و مسوولان کشور را به اخلاق متعالی‌تر و برتر توصیه می‌کردند. طی سال‌های اخیر اما نشانه‌هایی از برخی رفتارها در فضای عمومی و سیاسی جامعه بروز کرده که فاصله‌ای بعید با آموزه‌های امام (ره) و سایر بازرگان انقلاب دارد. برهم زدن نشست‌های سخنرانی برخی چهره‌های انقلاب، ترویج گفتمان خشونت و گسترش رویکردهای سلبی در خصوص مسائل زنان، کودکان، جوانان و… از جمله رفتارهایی است که طی سال‌های اخیر از سوی برخی افراد و جریانات سیاسی در پیش گرفته شده است. این در حالی است که این نوع رفتارها نه با اخلاق اسلامی و انقلابی، نه با قانون و نه حتی با رفتارهای عرفی و هنجارهای عمومی جامعه تطابقی دارد. ماجرای رفتارهای خارج از اخلاق و قانونی که در جریان سخنرانی حجت‌الاسلام سید حسن خمینی در سالگرد عروج ملکوتی امام (ره) رخ نمود، نشان داد که برای برخی افراد و جریانات، اخلاق به متاعی نایاب بدل شده و این دسته از افراد در راستای خواسته‌های سیاسی خود از ارتکاب هیچ نوع رفتاری فروگذار نیستند. گروه‌هایی که می‌توان انها ماکیاولیست‌های دوران جدید دانست. اما حجم این اهانت‌ها به اندازه‌ای افزایش پیدا کرد که رهبری انقلاب نیز لب به شکایت گشودند و اعلام کردند، مخالف این نوع رفتارها هستند. نکته تاسف آور آن است که این گروه‌ها نه تنها در برابر تذکار رهبری، سر تعظیم فرود نیاوردند، بلکه در ادامه اعلام کردند، این اظهارات رهبری تنها یک توصیه بوده و هنوز حکمی در این زمینه از سوی ایشان صادر نشده است!رفتاری که نشان‌دهنده این واقعیت است که برای جریانات تندرو و افراطی بر خلاف ادعایی که مطرح می‌کنند، هیچ مرزی برای پایان دادن به خشونت وجود ندارد. همه امیدواریم که دستگاه قضایی به این نوع رفتارهای غیر انسانی و اخلاقی پایان دهد و اجازه ندهد تا برخی گروه‌ها در جریان سخنرانی چهره‌های محبوب و تاثیرگذار رفتارهای خشونت آمیز بروز دهند.فارغ از دسته بندی‌های سیاسی، همه باید در برابر قانون سر تعظیم فرود بیاورند و اخلاق را سرلوحه رفتارهای خود قرار دهند. افراد و گروه‌هایی که فریاد اسلامی بودن سر می‌دهند، اما توجهی به قانون ندارند، هیچ نسبتی با اسلام ندارند، چرا که قانون در ایران مبتنی بر شرع مقدس تصویب و ابلاغ می‌شود. بنابراین کسانی که شانی فراقانونی برای خود قایلند، نسبتی با اسلام نیز ندارند. این رفتارهای خشونت بار در شرایط فعلی که کشور در وضعیت حساسی قرار دارد و دشمنان بیرونی از طریق تحریم‌ها در حال اعمال فشار به دولت و ملت هستند در واقع آب به آسیاب دشمن ریختن است.‌ای کاش قوه قضاییه یک‌بار برای همیشه در برابر این رفتارهای غیر قانونی، غیر اخلاقی و خشونت بار بایستد تا دیگر کسی به خود اجازه ندهد در مراسم سالگرد معمار انقلاب به یادگار امام (ره) تعرض و بی احترامی نکند. /اعتماد