آزمون استخدامی ؛ تاهل مهم است یا تخصص؟

حجت اله بهمنی در یادداشتی در روزنامه آرمان امروز نوشت: آقای وزیر! آیا ازدواج و داشتن دو فرزند دو شا‌ه‌کلید استخدام در آموزش و پرورش است یا این دو در کنار شایسته سالاری و علم و آزمون!؟ آیا صحت دارد که شما قانونی را با این موضوع که هر کس متأهل بود و دو فرزند داشت، بدون توجه به تخصص، میزان تحصیلات و رتبه آزمون، بر داوطلبان مجرد در مسیر استخدام اولویت دارند!؟ مدتی است که درد دل‌های زیادی از عزیزان داوطلب استخدام در آموزش و پرورش را شنیدم. حرفشان این بود که به خدا ما هم پدر و مادر پیر و از کار افتاده داریم! ما جوانی‌مان را در مسیر علم آموزی برای تربیت نسل‌های آینده صرف کرده‌ایم! گناه ما چیست که نسل سوخته‌ایم و هر چه درس می‌خوانیم و آزمون استخدامی می‌دهیم کسی توجهی نمی‌کند!؟ جناب وزیر، قطعاً نیک می‌دانید که شرایط اقتصادی به گونه‌ای شده است که بدون شغل معیشت‌مان تأمین نمی‌شود و البته شرایط ازدواج هم فراهم نمی‌شود.
دولتمردان، وزرا و مدیران دولتی مستحضر باشند، که هستند مردان مجرد محجوب و تحصیل کرده‌ای که صرفاً چون بر مبنای عدالت در جایی استخدام نمی‌شوند، به هر جا که برای ازدواج و خواستگاری مراجعه می‌کنند، تا خانواده دختر می‌شنوند که بیکار هستند، جوابشان می‌کنند! مضاف و دردناک‌تر از آن، بانوان جوانی که پدر و مادر مستضعفی دارند و به‌دلیل عدم تمکُن مالی پدر و مادرشان جهت تهیه جهیزیه، فرصت انتخاب و ازدواج را از دست می‌دهند. بدتر از این دوحالت، آن دختر و پسر جوانی که نه تنها شرایط شغلی و اقتصادی مانع ازدواج‌شان شده است! بلکه مخارج نگهداری و درمان پدر و مادرشان و بعضاً خواهر و برادرشان را باید تأمین نمایند. آن‌وقت این چه بخشنامه‌ای و یا خدای‌ناکرده قانونیست که به وزیر و معاونینش اجازه می‌دهد حق استخدامی آن جوانی که ماه‌ها و سالها شبانه‌روز درس خوانده و آزمون داده است! را تنها به جرم مجرد بودن از او سلب کند و به کسی بدهد که هم شوهر دارد و هم دو فرزند!؟ با بررسی‌هایی که انجام داده‌ایم، تنها به یک امتیاز در خصوص تأهل و داشتن فرزند در بخشنامه ثبت نام و استخدام در سال جاری دست پیدا کردیم که به صراحت ذکر شده است که به ازای تأهل و داشتن هر فرزند، یک سال به «شرط سنی» داوطلبان اضافه خواهد شد، نه چیز دیگری!مشوق فرزند آوری خوب است، اما مشروط بر اینکه حقی ضایع نگردد و ناحقی جایگزین آن شود.آقای وزیر انقلابی، شنیدن این جمله از یک داوطلب استخدام در آموزش و پرورش خیلی رنج‌آور است؛ من ۳۵ سالمه، این اخرین سالی بود که میتوانستم در آزمون استخدامی شرکت کنم! من شب‌ها درس خوانده‌‌ام و روزها کار کرده‌‌ام به امید آنکه بتوانم استخدام شوم! از پدر پیرم خجالت می‌کشم!
یک توصیه دلسوزانه: مدیران و متولیان امر آموزش، تربیت و پرورش بدانند که با استخدام افراد کم سواد و ضعیف در بدنه وزارت آموزش و پرورش، با توجیهات غیر منطقی و علمی، نباید توقع داشت که نسل‌های آینده بتوانند کشور را اداره کنند!
اما راهکار چیست: راهکار پیشنهادی آن است که جوان مجردی را که در طراز قابل قبول علمی قرار دارد و در آزمون نمره بالایی را کسب کرده، به استخدام دولت در آوردند اما تا مادامی که ازدواج ننموده است، محل خدمت ایشان در پست‌های مدیریتی و کلان نباشد و صرفاً در حد دبیر به تدریس بپردازند.