طارمی چوب بی‌تدبیری فدراسیون را خورد!

دور از خانه پدری انگار هزار سال است گلخنده‌ای سراغ لبانش را نگرفته. فرمانده صبور تیم ملی در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، اینک در عصرهای خنک سن‌خوزه وقتی باد می‌وزد یاد بیرق میهنش می‌افتد و دلش برای پس‌کوچه‌های تهران قدیم تنگ می‌شود. او جلال طالبی است. مردی که در ۷۸ سالگی همچنان قلبش در گوشه آسمان خیابان درختی می‌تپد. سکاندار دنیادیده‌ای که عاشق لو رفته سرزمین گربه‌ای شکل است و گاه دلتنگی فریادی می‌شود که او با بوسیدن وطن از هزاران کیلومتر آن‌ سوتر سر می‌دهد. در غروب سرد سن‌خوزه آقا جلال داشت برای گنجشک‌های ایوان خانه‌اش دانه می‌ریخت که با او همکلام شدیم و گل وجودش را دور گردن خود حلقه کردیم. گپ «اعتماد» با مربی پیشین تیم ملی ایران پیش روی شماست.

از آخر شروع کنیم، برویم اول. یکجورهایی معکوس. شما به غائله اسکوچیچ و طارمی با چه عینکی نگاه می‌کنید؟

من معتقدم پس از توییت طارمی این اتفاق باید از سوی فدراسیون مدیریت می‌شد تا کار به حذف مهاجم اول ما نکشد. فدراسیون اگر بی‌تدبیری نمی‌کرد و در جلسه‌ای رودررو مشکلات را حل می‌کرد کار به اما و اگر نمی‌کشید. اینکه به یکی، دو تماس بسنده کنند و بعد روی نام طارمی ضربدر بکشند اصلا جالب نیست. این پسر چوب بی‌تدبیری فدراسیون را خورد.
جلال طالبی در این ماجرا حق را به کدام طرف می‌دهد؟

معتقدم اسکوچیچ به هیچ عنوان نباید آن حرف را می‌زد و تیمش را لق می‌کرد. در واقع دراگان با مصاحبه‌‌اش بازیکنان و شاگردان خود را زیر سوال برد، در حالی که می‌توانست در این مصاحبه حرف‌هایی بزند که ضریب انگیزه بچه‌های تیم ملی بالا رود. یک مربی سرد و گرم چشیده هرگز این‌گونه خودزنی نمی‌کند.

اشتباه بعدی را هم طارمی با پیغام و پیغامش مرتکب شد. قبول دارید؟

همین‌طور است. نقد کردن مربی در این برهه حساس غیرحرفه‌ای و عجیب بود و طارمی زیادی شلوغش کرد. در واقع توییت طارمی و عدم ورود رییس و مدیران فدراسیون کار را به جایی رساند که کادر فنی تیم ملی برای کشتن حاشیه‌ها راهی جز دعوت نکردن طارمی پیش روی خود نداشته باشد.
حالا در این عرصات باید چکار کرد تا تراژدی فراخ‌تر نشود!

تیم ملی گریزی ندارد که در دو بازی با لبنان و سوریه بدون طارمی به میدان برود و از مهره دیگری استفاده ‌کند. باید اجازه داد این دو بازی به سرانجام برسد و بعد از آن فدراسیون‌نشینان وارد شوند و هر طور شده به اختلافات پایان دهند. تاکید می‌کنم نقش فدراسیون این وسط بسیار مهم است.
از نگاه برخی توپچی‌های تیم ملی، اسکوچیچ قد و قامت کی روش را ندارد!

مقایسه کی‌روش و اسکوچیچ اصلا کار درستی نیست. به هر حال ما پس از برکناری ویلموتس به چهار برد پیاپی در منامه احتیاج داشتیم و با هدایت دراگان به این هدف بزرگ رسیدیم. زیر سوال بردن و زدن مربی وقتی تیم نتیجه می‌گیرد با عقل و انصاف و عرف جور درنمی‌آید. البته من کتمان نمی‌کنم که در روش بازی و تاکتیک‌های تیم ملی باید تغییراتی صورت بگیرد.
شما راه رسیدن به جام جهانی را هموار می‌دانید؟

ما در گروه خوبی قرار گرفته‌ایم و پیش از بازی با کره جنوبی در سئول می‌توانیم جشن صعود به جام جهانی را بگیریم. اگر لبنان را که تیم جان سخت و روی اعصابی هست از میان‌ برداریم و سوریه را هم شکست دهیم تقریبا صعودمان قطعی است. من فکر می‌کنم کره جنوبی و امارات مهم‌ترین رقیبان ما در راه رسیدن به دوحه هستند. البته کره هم دیگر آن کره باصلابت گذشته نیست. هر چند در آزادی بهتر از ما بازی کرد.
زیر چادر شایعات این خبر به گوش می‌رسد که پس از صعود به جام جهانی احتمال تغییر دکوراسیون نیمکت تیم ملی وجود دارد!

این حرف‌ها حتی اگر شایعه هم باشد سم است. باید اجازه دهند سرمربی تیم ملی در آرامش کارش را پیش ببرد و دچار نگرانی نشود. بعد از صعود فرصت برای دگردیسی هست و می‌توانند تصمیمات محترمانه‌ای بگیرند، شک نکنید مطرح کردن این‌گونه شایعات در آستانه بازی با لبنان می‌تواند تیشه به ریشه فوتبال ایران بزند.

شما به عنوان رهبر تیم ملی در جام جهانی ۹۸ آن تیم را قدرتمند‌تر ارزیابی می‌کنید یا تیم موسیو اسکوچیچ را؟ منصفانه جواب دهید آقا جلال.

الان تعداد لژیونرهای تیم ملی خیلی بیشتر شده اما شخصا فکر می‌کنم اگر بخواهیم مقایسه‌ای از درون دروازه تا خط آتش داشته باشیم، تیم ۹۸ بهترین تیم ملی پس از انقلاب خواهد بود. ما با وجود کمبودها و شرایط سخت آن ایام نتایج خوبی گرفتیم و بچه‌ها فراموش نشدنی ظاهر شدند.
یادمان هست پس از ناکامی در لبنان ۲۰۰۰ شما از چنددستگی‌ها در تیم ملی به‌ شدت انتقاد کردید!

بله آن موقع آبی‌ها یک طرف بودند و قرمزها طرف دیگر و هر کدام برای خودشان باند درست کرده بودند. متاسفانه هیچ کدام از بازیکنان همدیگر را قبول نداشتند و تلاش من هم برای ایجاد همدلی بی‌ثمر بود. در یک جمله اختلافات رنگی آن تیم را زمین زد.
تصور می‌کنید در صورت صعود تیم اسکوچیچ به جام جهانی، ایران بتواند برای اولین‌بار از گروه خودش بالا بیاید؟

جام جهانی زنگ تفریح نیست و همه ‌چیز به این بستگی دارد که در چه گروهی قرار بگیریم. در جام جهانی ۹۸ ما با سه امتیاز حذف شدیم اما برخی تیم‌های سه امتیازی صعود کردند. پس شانس هم مهم است. به هر حال هیچ تیمی در جام جهانی برای باختن وارد میدان نخواهد شد. این تیم ملی باید از لحاظ فیزیکی تقویت شود تا در صورت صعود بتواند در بازی‌های نزدیک به هم کم نیاورد.

شما سال‌هاست در ینگه دنیا زندگی می‌کنید. فوتبال در امریکا در این سال‌ها چقدر پیشرفت کرده؟

امریکا تیم ملی خوبی دارد و امروز بازیکن امریکایی به همه کاره چلسی بدل شده است. آنها نسبت به گذشته روان‌تر بازی می‌کنند و تاکتیک‌پذیرتر شده‌اند اما از نظر جسمانی چنگی به دل نمی‌زنند. فوتبال امروز در امریکا هواداران بی‌شماری دارد و برای یک بازی باشگاهی چهل هزار نفر به ورزشگاه می‌روند.
راستی پنجمین سال پرواز یار دیرینه‌تان منصورخان هم گذشت!

با رفتن منصور نیمی از خاطرات ورزشی من به زیر خاک رفت. ما سال‌ها در دارایی و تاج وتیم‌های دیگر کنار هم زندگی کردیم. منصور آدم عجیبی بودو شرم حضور داشت. او همه زندگی‌اش را پای استقلال ریخت و هیچ چیز نخواست. یقین دارم الان جایش خیلی خوب است.

و سوال آخر. جلال طالبی در غروب‌های سن‌خوزه دلش برای غروب‌های خیابان بهار و امجدیه و… تنگ نمی‌شود؟

زندگی من آنجاست، چون قلبم آنجاست. دوری از وطن همیشه برایم سخت بوده و گاهی از فرط دلتنگی اشک می‌ریزم. به قول شاعر: این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست.