“خانه روابط عمومی ایران”: “سند ارتباطی دولت سیزدهم” تدوین شود

انتظارات وخواسته های علمی واجرایی خانه روابط عمومی ایران از دولت سیزدهم تشریح شد.
به گزارش کمیته ارتباطات خانه روابط عمومی ایران،به طور معمول با روی کار آمدن هردولت جدیدی ، شاهد تغییر وتحولاتی هم در نظام اداری واجرایی وهم برنامه ها ووریکردها نسبت به مسائل مختلف سیاسی، اقتصادی واجتماعی هستیم، دولت سیزدهم نیز با شعار دولت مردمی وایران قوی پا برعرصه فعالیت گذاشته وبدیهی است برای تحقق این مهم نیز نیازمند روابط عمومی هایی مقتدر وکارامد است، که بتوانند وجهه مردمی بودن دولت را درعمل تقویت وتحقق بخشند .
برپایه این گزارش “خانه روابط عمومی ایران” به عنوان یک تشکل مردم نهاد و فراگیر جامعه روابط عمومی کشور،انتظاراتی را از دولت سیزدهم برای تقویت حرفه ای گرایی وکارامدی روابط عمومی های کشور به شرح زیر ارائه می کندوامیدوار است در این دولت مد نظر تصمیم گیران وسیاست گذاران این حوزه قرار گیرد.
۱-انتخاب عنوان “دولت مردمی”، یکی از نمودهای عینی برای تقویت روابط عمومی هاست؛ برای تحقق این مهم عواملی نظیر ، تخصص گرایی، اصلاح نظام آموزش دانشگاهی، تقویت ساختار مستقل ، تقویت جایگاه و میدان دادن بیشتر به روابط عمومی ها برای نقش آفرینی، تأمین مالی روابط عمومی براساس پیوست های فرهنگی و ارتباطی و…، قابل توجه هستند.
۲- روابط عمومی درایران نیازمند متولی است، یک مرکز مستقل برای برنامه ریزی و هماهنگی روابط عمومی های کشور که در حال حاضر از این منظر در رنج است؛ یکی از ضعف های دولت های پیشین، همواره ضعف اطلاع رسانی و پاسخگویی بوده است که مهمترین دلیل آن، ضعف در نهاد روابط عمومی به دلیل فقدان نظام تولی گری شایسته و خوب بوده است؛ براین اساس، پیشنهاد می شود ، “معاونت ارتباطات و اطلاع رسانی ریاست جمهوری” یا “سازمان هماهنگی روابط عمومی کشور” در ذیل معاونت اجرایی رئیس جمهورتشکیل گردد .
۳- در انتصاب مدیران روابط عمومی، گرچه دولت سیزدهم، به حق می تواند افرادی را در مدیریت روابط عمومی به کار گیرد که با خط مشی و برنامه های آن، همسویی دارند؛ولی علاوه بر این مرزبندی، تأکید این تشکل، توجه به چهار عامل مهم و اثبات شده مشتمل بر تخصص روابط عمومی(تحصیلات دانشگاهی مرتبط)، تجربه کار در روابط عمومی، شخصیت ارتباطی و ترغیبی و روحیه خدمت به مردم است؛ ضمن اینکه صرف کار رسانه ای نمی تواند دلیل کافی برای انتصاب همکاران رسانه ای در مصدر مدیریت روابط عمومی باشد؛ مضاف بر آنکه این رویکرد در برخی از دولت هادرگذشته این ناکارامدی را نشان داد، که روابط عمومی صرفا یک کار رسانه ای نیست ووجهه ارتباطات مردمی و اقناع واعتماد آفرینی ورضایتمندی مخاطبان سازمانی ارجحیت بیشتری دارد.

۴-تعیین سخنگویی برای دولت و تأکید بر رویکرد تبیینی در اطلاع رسانی، می تواند در تنویر افکار عمومی بسیار موثر باشد.
۵-تدوین “سند ارتباطی دولت” و طراحی استراتژی های ارتباطی آن در سطح کلان و الزام بخشی به تهیه پیوست های ارتباطی برای کلیه پروژه ها، می تواند گام مهمی در ارتقای عملکرد نهاد روابط عمومی در دولت سیزدهم باشد. در این راستا، بررسی و بهره برداری از بخشنامه ها و آیین نامه های روابط عمومی که در ۴۲ سال اخیر به طور موردی صادر شده اند، می تواند مفید باشد.
در پایان، خانه روابط عمومی ایران از دولت سیزدهم انتظار دارد، حامی سازمانهای مردم نهاد ارتباطات و روابط عمومی از جمله انجمن های حرفه ای و تخصصی در این عرصه باشد.و آنان را درتصمیم گیرها وسیاست گذاریهای عرصه ارتباطات وروابط عمومی برای توسعه واعتلای دانش روابط عمومی درکشور دخیل کرده و به مشارکت گیرد.