دلیل کنار گذاشته شدن فغانی از جام جهانی قطر هم به اتفاقات بازی دومش و اعلام پنالتی به سود پرتغال مربوط می‌شود. جایی که او ابتدا برخورد توپ با دست مدافع اروگوئه را خطا اعلام نکرد، اما پس از مشورت با اتاق داوری VAR و چک کردن صحنه، از نظر درستش برگشت. البته که از هیاهوی بیش از اندازه اروگوئه‌ای‌ها هم نباید به سادگی گذشت که احتمالا در این تصمیم کمیته داوران فیفا تاثیر داشته؛ به هرحال آنها با تفاضل گل کمتر در مرحله گروهی حذف شدند و این برایشان سنگین تمام شد. واکنش خود فغانی پس از این اتفاق تلخ اما کمی از زهر آن کاست. او برخلاف تمامی ناکام‌هایی که خودشان و دستاوردشان را مثبت تلقی می‌کنند، بابت اینکه نتوانست اتفاقات خوبی را برای داوری ایران رقم بزند عذرخواهی کرد.

توجه کنید؛ کسی این کار را انجام داده که موفقیت فعلی‌ و موفقیت‌های قبلی‌اش نوعی دستاورد شخصی تلقی می‌شده، در قالب تیم اعزام نشده و اگر به عنوان نماینده ایران به جام جهانی رفته، به خاطر شایستگی خودش بوده و نه رانت یا لابی یا استفاده از سهمیه شخصی دیگر. او درواقع نماینده فدراسیون هم نبوده، چراکه اگر آقایان وضعیت فغانی برایشان مهم بود، حداقل در جنجال‌های اخیر از وی حمایت می‌کردند؛ مانند کاری که همتایانشان در فدراسیون آلمان در قبال دنیل سیبرت، داور جنجالی بازی اروگوئه و غنا انجام دادند. البته که پیش‌تر با حذف فغانی از لیست داوران بین‌المللی ایران، مشکلات او با فدراسیون عیان شده بود. جدا از همه این مسائل، فغانی نشان داد عذرخواهی پس از ناکامی، درد ندارد و فقط شهامت می‌خواهد و انصاف. باشد که آقایان همیشه مدعی ببینند و بیاموزند.