تصمیم گیری در بحران؛ چه کسی پاسخگوست؟

تصمیم گیری در بحران؛ چه کسی پاسخگوست؟

علی دارابی
ایران کشوری است که در نوار زلزله و در معرض سیل به دلیل اقلیم متنوع کشور دارای آب و هوای متضاد و متنوع است. افزون بر حوادث طبیعی به دلیل ویژگیهای جامعه شناختی کشور در این سالها درگیر اعتراضات، اغتشاشات با دامنه مختلف جغرافیایی بوده است. تصمیم گیری در شرایط بحران، نشانه بزرگی از کارآمدی و نوع حکمرانی و مدیریت کشور است. فارغ از نوع مدیریت در شرایط عادی که خود نیاز به آسیب شناسی جدی دارد، اما در شرایط کنونی و سرمای سخت و برودت هوا و کمبود گسترده انرژی، مدیریت این شرایط در دوران گذار بسیار مهم است. چرا که بحران پیش آمدی است که به صورت ناگهانی و وضعی خطرناک و ناپایدار باعث می شود که شرایط ویژه ای برای کشور بوجود آید و برون رفت از آن، به اقدامات اساسی، فوق العاده و ضربتی لازم دارد. ساختار مدیریت و نوع تصمیم گیری های مدیریتی کشور در شرایط بحرانی – اضطراری – فوق العاده نمره قابل قبولی ندارد و نداشتن پیوست رسانه ای و ارتباطی برای افکار عمومی و اطلاع رسانی و فقدان نظام ارتباطی با رسانه ها، این آسیب ها و اشکالات را نمایان تر می کند. نحوه تصمیم گیری و اطلاع رسانی درباره تعطیلی بانک ها، ادارات، دانشگاه ها و مدارس… ساعت اعلام آن از رسانه ها و یا نحوه دورکاری یا حضوری بودن در شرایط سرمای سخت، دستمایه طنز در شبکه های اجتماعی شده است. چه کسی مسئول و پاسخگو است؟  اعتمادعمومى نسبت به تصمیمات مقامات مسوول با این شیوه روزبه روز ضعیف ترمى شود و این بزرگترین سرمایه اجتماعى حکمرانى و مدیریت در کشور است که دارد مثل برف ذوب می شود.